Jeżozwierze
Autorska książka „Jeżozwierze” wydana przez wydawnictwo Academicon oparta jest na fabule bajki filozoficznej Artura Schopenhauera. Książka opowiada o relacjach między ludźmi na przykładzie jeżozwierzy. Książka jest podstawą do żywej dyskusji z dziećmi o tym, jak żyć w grupie i o tym, jak przy tym zachować swoją bezpieczną przestrzeń oraz do wyjaśnienia dzieciom, co znaczą terminy takie jak tolerancja i asertywność.
Animacja poklatkowa
Autorski warsztat on line
Jeżozwierze – jak żyć wśród ludzi?
Instalacja
“Stalowy jeżozwierz”
“Stalowy jeżozwierz” ma za zadanie odczarować zakłamany obraz siebie, pokazać drogę do wewnętrznego dialogu z samym sobą, by w rezultacie pokochać siebie. Bowiem tylko człowiek, który potrafi kochać siebie, potrafi pokochać innych i wejść z nimi w opartą na życzliwości i szacunku relację umiejętnie stawiając jej granice.
Instalacja
“Stalowy jeżozwierz”
Instalacja składa się z trzech pomieszczeń, do których prowadzi sieć korytarzy. W trakcie przechodzenia przez nie napotykamy pięć luster. Dwa pomieszczenia są wizualizacją braku akceptacji siebie: pomieszczenie z białymi ścianami wywołuje obraz pustki, z kolei drugie najeżone kolcami, przez które trzeba się przedzierać – dyskomfort. Zniekształcające lustra podbijają uczucie wyobcowania.
Instalacja “Stalowy jeżozwierz”
Dopiero trzecie pomieszczenie ciepłe, przytulne, w dających ukojenie kolorach, gdzie ściany i podłoga są miękkie i miłe w dotyku, wywołuje poczucie bliskości i ciepła. Tutaj czeka jeżozwierz, do którego można się przytulić i ofiarować mu wszelkie troski. Lustro, które znajduje się w tym pomieszczeniu, pokazując prawdziwe odbicie zaprasza do akceptacji siebie.
Kiosk sztuki DDK Węglin
Ilustracje do książki były prezentowane na wystawie w Kiosku Sztuki Dzielnicowego Domu Kultury Węglin w roku 202.
Autorskie warsztaty z dziećmi
“Jeżozwierze uczą akceptacji i asertywności”
Jaki jest człowiek, który akceptuje siebie i jest asertywny?
Lubi siebie, uważa się za dobrego człowieka, jest pewny siebie, czuje się dobrze zarówno w swoim towarzystwie jak i towarzystwie innych ludzi, uważa świat za przyjazne miejsce, potrafi cieszyć się z małych rzeczy, wspiera innych, akceptuje własną odmienność, jak i odmienność innych, myśli o sobie jak i innych z życzliwością, nie zraża się popełnionymi błędami – traktuje je jako lekcję. Zna swoje granice i szanuje granice innych ludzi. Wie, że ma prawo do wyrażenia własnej opinii, poglądu, ale w sposób nie krzywdzący drugiego człowieka.
